Το χασίς πωλείται στα μπακάλικα και το καλύτερο θέατρο λέγεται "Σκουπίδια", μερικά μόνο από τα αλλόκοτα στοιχεία που περιλαμβάνει το βιβλίο του Νίκου Καρβέλα "Η Ευτυχία του Πάκο", όπου πρωταγωνιστεί ένας ζητιάνος και ένα τρομακτικό δέντρο, που χαρίζει ευτυχία με βαριά ανταλλάγματα.
"Κάποιο βράδυ ο Πάκο, ένας φρικτά ακρωτηριασμένος ζητιάνος, διαπιστώνει την ύπαρξη ενός μυστηριώδους δέντρου στην αυλή του σπιτιού του. Μέσα από τη μακάβρια σχέση που δημιουργείται ανάμεσά τους αποκτάει όσα ποτέ δεν είχε ούτε καν φανταστεί μέχρι τότε στην άθλια ζωή του. Μέρα με τη μέρα ο Πάκο βουλιάζει όλο και πιο βαθιά στην αδυσώπητη ευτυχία του...
Είχε όσα λεφτά ήθελε, είχε δυο ψηλά πόδια, είχε ένα πανέµορφο κεφάλι γεµάτο από όλες τις γνώσεις του κόσµου, είχε το µαγικό του βιολί, όµως, για πρώτη φορά στην άθλια και µίζερη ζωή του, ένιωθε να τον καταπίνει το κενό µιας απέραντης δυστυχίας. Και όσο το µυαλό του γέµιζε από ταλέντο και γνώσεις τόσο οι ήλιοι του έµοιαζαν µε λυχνάρια και το άλλοτε λαµπερό µικροσκοπικό του σύµπαν κάθε µέρα µεγάλωνε και γινόταν όλο και πιο σκοτεινό".
Η περίληψη από το νέο βιβλίο το Νίκου Καρβέλα "Η ευτυχία του Πάκο" από τον Εκδοτικός Οίκος Λιβάνη. Μετά από δύο ποιητικές συλλογές (Μέγιστο Φως και Ναυτία των Ημερών), ένα φιλοσοφικό δοκίμιο (Πιστεύω) και μια νουβέλα (Ο Τρίτος Δρόμος) ο εκκεντρικός καλλιτέχνης, που όπως γράφει ο ίδιος στα βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα παράλληλα ασχολείται με την μουσική και ενίοτε με το θέατρο, κυκλοφόρησε πρόσφατα το πρώτο μυθιστόρημά του.
Δεν το έχω διαβάσει, αλλά όπως διαβάζω στο "Πρώτο Θέμα" είναι γεμάτο αλλόκοτα τρομακτικά στοιχεία περισσότερο από το δέντρο που χαρίζει ευτυχία με βαριά ανταλλάγματα. Το χασίς πωλείται στα μπακάλικα και το καλύτερο θέατρο λέγεται "Σκουπίδια". Συμφωνώ ότι ο Νίκος Καρβέλας θα κριθεί περισσότερο από κάθε άλλο συγγραφέα, καθώς είναι ένας διάσημος που τολμάει να κάνει κάτι άλλο. Αυτό όμως, δεν έκανε πάντα;
Απόσπασμα από το βιβλίο
"Μπορώ να εκπληρώσω οποιαδήποτε επιθυµία σου µε αντάλλαγµα ένα κοµµάτι κρέας. Ανθρώπινο κρέας. Προτιµώ το χέρι". Το δέντρο συνέχισε µετά από µια σύντοµη παύση. "Πιστεύω να µη σε πειράζει που θα πρέπει να µείνω στην αυλή σου ώσπου να ξαναφυτρώσουν τα φτερά µου. ∆ε θα σε ενοχλήσω. Μπορείς αν θέλεις να ξεχάσεις την παρουσία µου. Σκέψου ότι είµαι ένα δέντρο όπως όλα, που δίνει λίγο χρώµα στην γκρίζα αυλή σου". Αυτά είπε το δέντρο και σύρθηκε στη γωνία που δεν την έβλεπε ο ήλιος.
Ο Πάκο κοίταξε το δέντρο µε το ξασπρουλιάρικο δέρµα που στεκόταν στη σκιά ασάλευτο και αµίλητο σαν αληθινό. Ύστερα έψαξε παντού µέσα στο σπίτι για κάποιο ξεχασµένο µακρύ παντελόνι. Βρήκε ένα στο υπνοδωµάτιο των γονιών του σε µια ντουλάπα που είχε χρόνια να την ανοίξει. Ο πατέρας του ήταν αδύνατος και το παντελόνι εφάρµοζε σχεδόν τέλεια πάνω του, µε εξαίρεση τα µπατζάκια, που του έπεφταν λίγο κοντά. Οι πράσινες τιράντες ήταν ακόµη περασµένες από τις τέσσερις κουµπότρυπες. Ο Πάκο τις έβγαλε και τις τοποθέτησε ξανά µέσα στο συρτάρι αφού τις δίπλωσε προσεκτικά. Ύστερα κοιτάχτηκε στο µαυρισµένο καθρέφτη που ήταν πίσω από το αριστερό φύλλο της ντουλάπας. Ήταν σχεδόν βέβαιος ότι τα καινούρια του πόδια ήταν λίγο πιο µακριά. Και πιο γυµνασµένα".
Οι "Δαίμονες" του Νίκου Καρβέλα κάνουν πρεμιέρα στο θέατρο "Παλλάς" στις 23 Μαρτίου.
Πηγή: tuned.gr
