Καταλαβαίνω ότι οι Έλληνες είμαστε, πλέον, τριών κατηγοριών. Οι τρομοκρατημένοι, οι απελπισμένοι και οι (αιωνίως) βολεμένοι.
Τρομοκρατημένοι, όσοι έχουμε χάσει ό,τι αποκτήσαμε τα τελευταία 20 χρόνια και βλέπουμε πως είναι εξαιρετικά πιθανό να χάσουμε και όλα τα υπόλοιπα, αν μας εκπαραθυρώσουν απ’ την Ευρωζώνη.
Απελπισμένοι, όσοι αισθανόμαστε ότι μας πήραν τα πάντα -ακόμη και τη δουλειά μας, και μαζί την αξιοπρέπειά μας. Άρα, σκεφτόμαστε, τι έχουμε πια να χάσουμε;
Βολεμένοι, όσοι εξακολουθούμε να κλέβουμε την εφορία και να διασκεδάζουμε με τους υπόλοιπους που αναγκάζονται να πληρώνουν και τους δικούς μας φόρους…
Δεν θα διατυπώσω τη γνώμη μου για το αν σωστά οι μεν λένε «να κάνουμε τα πάντα, φτάνει να μείνουμε στο ευρώ» ή οι δε «να μείνουμε στο ευρώ αλλά όχι και πάσει θυσία»…
Είμαστε ενήλικες, τουλάχιστον ημερολογιακά, για να μπορούμε να αντιληφθούμε τι είναι προς το συμφέρον της χώρας, αλλά και το δικό μας. Και, όταν έρθει η ώρα της κάλπης, θα εκφράσουμε τη βούλησή μας με το ψηφοδέλτιο που θα επιλέξουμε.
Φτάνει αυτό να αντιστοιχεί σε δημοκρατικό κόμμα, επισημαίνω.
Φτάνει να μην προικίζει νεοναζιστές που φωτογραφίζονται με τεράστια χαμόγελα μπροστά στα κρεματόρια του Νταχάου και του Άουσβιτς.
Φτάνει να μην ενισχύει την επιρροή παρακρατικών μηχανισμών, που επιχειρούν να υποκαταστήσουν το κράτος.
Δε σας κρύβω ότι σκιάχτηκα βλέποντας τις καταδρομικές επιδρομές Χρυσαυγιτών στη Ραφήνα και το Αγρίνιο, με επικεφαλής βουλευτές, από εκείνους που εξέλεξαν οι 450 χιλιάδες Έλληνες -για να μην ξεχνιόμαστε!
Σκιάχτηκα βλέποντας «τάγματα εφόδου» να επιχειρούν να υποκαταστήσουν την αστυνομία στον έλεγχο εγγράφων.
Και όχι μόνο. Να δικάζουν, να καταδικάζουν και να κάνουν πράξη τις ποινές, κλωτσώντας καισπάζοντας…
Σκιάχτηκα όταν διάβασα την ανακοίνωσή τους, στη συνέχεια, ότι θα συνεχίσουν να κάνουν το ίδιο διότι απουσιάζει -λέει- το ανίκανο κράτος…
Είναι προφανές ότι οι Χρυσαυγίτες δεν έχουν καμιά σχέση με οποιοδήποτε μεταπολιτευτικό πολιτικό κόμμα. Όσο ακραίο κι αν εμφανιζόταν. Εδώ μιλάμε για καθαρά νεοναζιστικό μόρφωμα, με στρατιωτική δομή και ιεραρχία, το οποίο θα φτάσει στα άκρα τα πράγματα αν του δοθεί χώρος. Θεσμικά και κοινωνικά.
Μην ξεχνάμε ότι πήρε 7% σε δυο διαδοχικές εκλογές, χωρίς να έχει την παραμικρή προβολή από τα ΜΜΕ. Τι σημαίνει αυτό;
Ότι έχτισε, τα τελευταία χρόνια, σχέσεις με χιλιάδες πολίτες σε όλη τη χώρα. Όχι μόνο στον Άγιο Παντελεήμονα, στον οποίο αναμενόμενο ήταν οι κάτοικοι να σαλτάρουν από την κυρίαρχη παρουσία των λαθρομεταναστών.
Σε όλες τις περιφέρειες πήραν ψήφους! Στην Κόρινθο τους περισσότερους. Και στα ΜΑΤ και στην ομάδα «Δέλτα», μην το ξεχνάμε…
Τι καταλαβαίνετε; Ο κόσμος που τους ψήφισε θέλει να κυβερνηθεί από ένα νέο Χίτλερ ή μήπως τρελάθηκε από την παντελή απουσία του κράτους και έφτασε στο έσχατο σημείο να διαμηνύσει ότι -αν δεν αλλάξουν άρδην τα πράγματα- μπορεί να δει τους Χρυσαυγίτες ως υποκατάστατο;
Όταν ο συνταξιούχος δεν τολμά να πάει στο σούπερ μάρκετ, έμφοβος ότι θα τον ληστέψουν, φτάνει να εμπιστευτεί τον Χρυσαυγίτη που τον προστατεύει άνευ οικονομικού ανταλλάγματος.
Όταν καλεί την αστυνομία να διώξει τους λαθρομετανάστες απ’ το διαμέρισμα που θέλει να νοικιάσει, και του απαντά «έχουμε άλλες προτεραιότητες, δεν προλαβαίνουμε», ενώ η Χρυσή Αυγή τους διώχνει σε μια ώρα αζημίως, τι περιμένουμε να σκεφτεί;
Όταν τα κόμματα και οι βουλευτές δίνουν διαρκώς την αίσθηση πως καλύπτουν τη διαφθορά και την ανομία, έχοντας αναγάγει την ατιμωρησία σε κορυφαίο θεσμό, γιατί να μην απαντήσει ο απελπισμένος από την ανεργία νέος άνθρωπος με ένα τεράστιο «φτου»;
Η ψήφος προς τη Χρυσή Αυγή δεν ήταν «ναι» στο νεοναζισμό. Αλλίμονο… Δε μετατράπηκαν αίφνης σε νοσταλγούς των θαλάμων αερίων, μισό εκατομμύριο Έλληνες. Φτύσιμο στο μεταπολιτευτικό φαύλο οικοδόμημα ήταν. Και αν η κατάσταση δεν ανατραπεί, φοβάμαι ότι το πράγμα θα χειροτερεύσει κι άλλο. Δείτε τα γκάλοπ -τα δυο τελευταία τη φέρνουν, πλέον, τρίτο κόμμα (από 10% έως 12,5%).
Οφείλουμε να αντισταθούμε στον εκφασισμό για να προστατεύσουμε την ίδια τη Δημοκρατία. Αυτό δε γίνεται, όμως, ούτε με ευχολόγια ούτε με διοικητικά μέτρα. Δε γίνεται χωρίς άρση των λόγων που γέννησαν το φαινόμενο.
Ο Μιχαλολιάκος και οι τραμπούκοι του υπάρχουν πολλά χρόνια, αλλά βρίσκονταν στο πολιτικόκαι κοινωνικό περιθώριο.
Η πολιτική τάξη οφείλει να προστατεύσει τους θεσμούς, αποκαθάροντας πρώτα απ’ όλα τον εαυτό της. Το αίσχος των εξεταστικών επιτροπών, που λειτούργησαν διαχρονικά ως μηχανισμοί συγκάλυψης παρανομιών, πρέπει να εκλείψει και να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη όσοι παραβίασαν τον όρκο τους. Διότι, φυσικά, δεν είναι μόνο ο Τσοχατζόπουλος κλέφτης.
Οφείλει η πολιτική τάξη να αναδιαρθρώσει εκ βάθρων το μεταοθωμανικό ελληνικό κράτος. Να διαμορφώσει συγκροτημένη πολιτική για τη λαθρομετανάστευση, να αποδώσει στους νόμιμους κατοίκους της χώρας -Έλληνες και ξένους- τις γειτονιές τους και να εμπεδώσει ξανά το αίσθημα ασφάλειας.
Οφείλει να συντρίψει τη διαφθορά στα νοσοκομεία, τους δήμους, τις εφορίες, τις πολεοδομίες.
Οφείλει να εμπνεύσει αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης, σταματώντας το ξεζούμισμα μισθωτών και συνταξιούχων και επιβάλλοντας σε κάθε πολίτη να πληρώνει το κόστος της κρίσης, στο μέτρο του πλούτου και των δυνατοτήτων του.
Και, βέβαια, οφείλει να δώσει ξανά προοπτική στους νέους ανθρώπους, που βλέπουν μπροστά τους το απόλυτο αδιέξοδο.
Οφείλουν, όμως, και οι μηχανισμοί του κράτους να κάνουν τη δική τους δουλειά, έστω και με μειωμένες αποδοχές. Η αστυνομία να πατάσει το έγκλημα, χωρίς να καταχράται της εξουσίας της.
Αλλά και η Δικαιοσύνη οφείλει να στέκεται στο ύψος της. Δεν είναι δυνατόν να καθυστερούν δίκες 5 και 6 χρόνια ούτε λειτουργοί της να αμελούν προκλητικά το καθήκον τους και να αφήνουν ελεύθερους τρομοκράτες (που έχουν αναλάβει την ευθύνη των πράξεών τους) λόγω παρέλευσης του 18μήνου της προφυλάκισης!
Οφείλουν οι Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι να δώσουν τέλος στο πελατειακό σύστημα και να αποδεχθούν τη λογοδοσία και την επαναξιολόγηση.
Οφείλουν οι δικηγόροι, οι μηχανικοί, οι αρχιτέκτονες, οι φαρμακοποιοί, οι…οι… το άνοιγμα των επαγγελμάτων τους και τη μείωση των κερδών τους.
Οφείλουν οι ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ, οι εστιάτορες και οι ξενοδόχοι να ρίξουν τις τιμές τις οποίες διατηρούν στο προ τριετίας ύψος τους, ενώ τα εισοδήματα των πολιτών έχουν μειωθεί στο μισό. Και, βέβαια, οφείλει το κράτος να βρει τρόπους να τους ελέγξει.
Είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να κυριαρχεί πολιτική καρτέλ στις τιμές των προϊόντων και η Επιτροπή Ανταγωνισμού να μην κάνει απολύτως τίποτα;
Με δυο λόγια αν δεν γίνουν ρήξεις παντού, θα συνεχιστούν οι απαράδεκτες κοινωνικά και αδιέξοδες οικονομικά οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων, ενώ η ύφεση θα πολλαπλασιάζει τα λουκέτα στην αγορά και θα αθροίζει, καθημερινά, χιλιάδες νέους στην ατελείωτη ουρά της ανεργίας.
Και φυσικά, οι Χρυσαυγίτες θα κάνουν πάρτυ…
Χρήστος Παναγιωτόπουλος
Πηγή: tsantiri.gr
